Eerder deze week kocht ik op het station de Viva, ik vind het echt een heerlijk blad om lekker ongecompliceerd te lezen. Toen ik ‘m kocht, zag ik op de cover al staan dat de Viva deze week in het teken staat van de ode aan de vrouwelijke vormen. Dit is niet de reden waarom ik de Viva gekocht heb, maar nu ik ‘m uit heb: ik ben het zo met ze eens! (Op de foto Christina Hendricks uit Mad Men, via mohiblog.wordpress.com)Mijn uiterlijk en vooral mijn gewicht zijn altijd een issue voor mij geweest. Als kind was ik erg dun en daar ben ik ook best mee gepest. Ik was en ben echt onzeker over m’n lichaam, dus daar heb ik het best moeilijk mee gehad. Achteraf weet ik dat ik toen trots had moeten zijn op mijn Kate Moss-figuur, maar dat is altijd makkelijk achteraf praten.
In de puberteit ben ik behoorlijk aangekomen. Ik kon altijd al goed snoepen, maar ging op de middelbare school bewust veel eten om maar aan te komen. In de puberteit is m’n lichaam behoorlijk veranderd, en ben met name op m’n bovenbenen en m’n heupen wel aangekomen.
Met de puberteit kwamen ook nieuwe onzekerheden over mijn lichaam: ik vond mezelf veel te dik. Ik ben 1,80 meter en was op m’n zwaarst met 80+ kilo (ik durfde mezelf niet meer te wegen). Op m’n 18e ben ik toen flink gaan afvallen: veel sporten, zo min mogelijk eten. En om kort te zijn: ik sloeg door. Het eerste wat ik ’s morgens deed was op de hometrainer klimmen en net zo lang en hard fietsen tot hij aangaf dat ik 1.000 of meer calorieën had verbrand. En dan de rest van de dag echt zo min mogelijk eten en veel water drinken. Met het avondeten had ik altijd smoesjes, of zorgde ik ervoor dat ik vlak na het eten thuis kwam, zodat ik het avondeten kon omzeilen. De kilo’s vlogen eraf, op een gegeven moment woog ik minder dan 57 kilo. Ik was heel blij met m’n lichaam, maar had totaal geen energie meer. Ik werd zo ziek, dat ik een week niet uit bed kon komen. Dat was voor mij een eye-opener, daarna ben ik weer gezonder gaan eten.
De afgelopen jaren schommel ik met m’n gewicht steeds tussen de 73 en 78 kilo. Voor mijn lengte is dat op zich een prima gewicht, al zit ik wel aan de bovenkant van de goede BMI-schaal. En nog steeds ben ik onzeker over mezelf. En om eerlijk te zijn: dat ben ik best zat. Want wat ik toen ik klein was al wel wist als ik anderen hoorde praten over lijnen: dat wil ik nóóit! En nu ben ik 29 en ik denk dat ik diëten het meest besproken onderwerp is met vriendinnen. Mijn motto is: ‘deal with it’. Dus doe er wat aan of accepteer het. Ik ga beide doen: wel letten op mijn voeding en zorgen voor voldoende beweging, maar ook genieten van het leven en van m’n lichaam.
Ik ben dus erg blij met de boodschap van de Viva en ik hoop ook dat zij en andere bladen zich hieraan gaan houden. Wie gezegend is met vrouwelijke curves moet ze vooral vieren en vol trots aan de wereld laten zien.
Keep u posted!
Mirjam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten